"Ballada o przestępcach" - Marcin Hybel

Tytuł: Ballada o przestępcach
Autor: Marcin Hybel
Wydawnictwo: Czwarta Strona
Data wydania: sierpień 2016
Liczba stron: 462

Uwielbiam książki, które pozwalają nam przenieść się do innej epoki, daleko w przeszłość, kiedy życie było tak inne od naszej rzeczywistości.  Nic więc dziwnego, że wystarczyły dwa słowa, abym zapragnęła sięgnąć po „Balladę o przestępcach”. Średniowieczna Anglia.

W drodze do Londynu wędrowna trupa zostaje napadnięta, a z życiem uchodzą jedynie dwaj bracia, Gilbert i William. Dzieci zostają porwane i wkrótce okazuje się, że mają rozpocząć szkolenie, młodszy Gilbert jako morderca, starszy Will w fachu złodzieja. Chłopcy będą musieli odnaleźć się w nowej, pełnej bólu i goryczy rzeczywistości, zaufać całkowicie obcym osobom, w czasach, które mogą się okazać wyjątkowo okrutne dla naiwnych dzieci.

Przyznaję się szczerze, że niewiele wystarcza, aby zachęcić mnie do książki. Wystarczy chociażby umiejscowienie akcji w średniowiecznej Anglii. Jest to jednak książka polskiego autora, dlatego nie byłam do końca pewna, jaki będzie efekt końcowy. Okazuje się jednak, że „Ballada o przestępcach” to kolejny przykład na to, że warto czytać rodzimych pisarzy.

Przede wszystkim to, co jest wyczuwalne już od pierwszych stron powieści to zmiana epoki, widać, że przenosimy się w całkiem odmienne czasy. Od początku akcja rozwija się szybko, nie musimy czekać długo na pierwsze istotne wydarzenia. Oczekiwałam książki przygodowej i rzeczywiście taką dostałam już od pierwszych stron. Szybkie tempo akcji utrzymane jest praktycznie przez całą powieść, tak więc pod tym kątem nie można jej nic zarzucić, można jedynie pozwolić, aby pochłonął nas wir zdarzeń. Osoby, które oczekują porywającej historii, będą zapewne najbardziej zadowolone, ponieważ od tej książki naprawdę trudno jest się oderwać.

Bardzo spodobał mi się fakt, że obserwujemy braci, którzy muszą radzić sobie bez rodziny, nikogo kto otoczyłby ich opieką, pocieszył dobrym słowem, czy po prostu wsparł na duchu. Szybko stają się samodzielni, a zmiany w ich charakterach są dokładnie zarysowane. O ile poznajemy ich jako młodych i porywczych chłopców, o tyle wyraźniejsze wydają się przemiany ich osobowości. Bardziej rozbudowany wydawał mi się wątek Willa i może dlatego, to właśnie do niego mocniej się przywiązałam. Trzeba przyznać, że mimo środowiska w jakim się obraca, ciągle zachowuje swój własny rozsądek i uczucia, chociaż zdarza mu się mieć chwile zwątpienia. Końcówka książki była pod tym względem szczególnie emocjonująca, kiedy to właśnie mogliśmy śledzić rozterki moralne bohatera. Gilbert natomiast nie zapadł mi głęboko w pamięć, ale możliwe, że powodem było to, że po prostu bardziej zafascynowała mnie postać Willa i to na nim skupiłam uwagę. Młodszy z braci jest jednak doskonałym przykładem na to, jak okrutne są czasy średniowieczne, kiedy nie oszczędza się nawet dzieci. Dzięki jego osobie możemy także z pewną grozą, chociaż i zaciekawieniem obserwować „ciemne wieki Kościoła”.

Styl pisania autora jest raczej prosty, chociaż momentami używa on wyrażeń, które już wyszły z użytku. W tej książce pojawia się dość dużo wulgaryzmów, co może niektórym przeszkadzać, ale z drugiej strony, dzięki temu jeszcze lepiej nakreślona jest brutalność średniowiecznej Anglii. Z początku dialogi wydawały mi się jakby trochę wymuszane, ale uczucie to zniknęło, kiedy akcja nabrała tempa, a wymiany zdań stały się istotne dla przebiegu fabuły.

Zawsze poszukuję w książce czegoś co ją wyróżni, a w tym wypadku jest to umiejscowienie akcji i sądzę, że to właśnie ono jest największą zaletą „Ballady o przestępcach”. Mimo, że powieść ma kilka drobnych wad, to jednak przeczytałam ją z zaciekawieniem, przeżywając pełną zwrotów akcji i emocji, porywającą przygodę. No i po raz kolejny zafundowałam sobie literacką podróż w czasie!

 

Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu Czwarta Strona