"Clovis LaFay. Magiczne akta Scotland Yardu" - Anna Lange

Tytuł: "Clovis LaFay. Magiczne akta Scotland Yardu"
Autor: Anna Lange
Wydawnictwo: Sine Qua Non
Data wydania: sierpień 2016
Liczba stron: 448

„Nekromancja nie ma u większości ludzi najlepszej opinii, a jeśli już budzi jakieś w miarę pozytywne skojarzenia, dotyczą one przede wszystkim dramatycznych starć woli z umarłymi.”

Uwielbiam książki, które pozwalają nam przenieść się myślami w czasie, a już szczególnie jeśli mowa o wiktoriańskiej Anglii. Niedawno była to „Duma i uprzedzenie”, regularnie zaczytuję się też w kryminałach Christie, które wywołują wrażenie zmiany epoki. Od razu zaciekawiła mnie więc powieść „Clovis LaFay. Magiczne akta Scotland Yardu”, która już samą okładką przywodzi na myśl XIX-wieczną Anglię. Wyobraźcie sobie moje zdziwienie, gdy dowiedziałam się, że jest to debiut polskiej pisarki, a Anna Lange to pseudonim doktor habilitowanej w dziedzinie chemii, która studiowała na jednej z warszawskich uczelni. Ostatnio zaczęłam jednak przekonywać się do polskich autorów m.in. za sprawą Mroza, dlatego i tej książce postanowiłam dać szansę.

Londyn, rok 1872. W mieście powstaje  jednostka wydziału detektywistycznego policji metropolitarnej, zajmująca się zjawiskami z użyciem magii, na której czele staje John Dobson. Nie jest jednak łatwo - brakuje pieniędzy i… egzorcystów! Całe szczęście z długoletniej tułaczki po Europie powraca Clovis LaFay, uzdolniony nekromanta. Służy pomocą Johnowi, a także jego siostrze Alicji, która zniechęcona zajęciami na kursie pielęgniarskim, jest zdeterminowana, aby poznać tajniki magii. Okazuje się jednak, że pojawienie się Clovisa w Londynie, budzi nienawiść niektórych członków jego rodziny, a na jaw wychodzą wydarzenia z przeszłości…

„Clovis LaFay. Magiczne akta Scotland Yardu” to osadzona w XIX-wiecznej Anglii powieść z wątkami fantasy i kryminału. Zdecydowanie odczuwalny jest tu wiktoriański klimat, stare londyńskie kamieniczki, powozy, służba w domach, cmentarze, długie suknie, czy też bale. Niby bardzo proste czynniki, a jednak to wszystko tworzy wyjątkową aurę dla tej książki. Trudno uwierzyć, iż jest to debiut, ponieważ wszystko jest bardzo dopracowane, a autorka wspaniale unaoczniła czytelnikom realia tamtych czasów. Nawet pewne zwyczaje i zachowania oddają tamtą rzeczywistość. Jedyne co czasem mnie raziło to język, który momentami wydawał się niezbyt dopasowany do epoki. O ile cała reszta naprawdę tworzy realistyczne tło dla wydarzeń, to początkowo to wrażenie psuły trochę wypowiedzi bohaterów, ale później na szczęście nie były już tak zauważalne. Możliwe, że zwróciłam na to uwagę, ponieważ czytałam ostatnio „Dumę i uprzedzenie”, a jako że Jane Austen żyła w dziewiętnastym wieku, to nawet dialogi były jakby żywcem wyjęte sprzed dwustu lat. W książce Anny Lange wszystko inne układa się jednak na bardzo realistyczną rzeczywistość, dlatego na ten szczegół można przymknąć oko. Autorka napisała też, że inspirują ją takie osoby, jak chociażby Agatha Christie i rzeczywiście klimat jej książki podobny jest również do tego, który jest tak charakterystyczny dla dzieł Christie, tym bardziej, że tu i tu spotykamy zagadki kryminalne.

Mamy tutaj trójkę głównych bohaterów, tytułowego Clovisa oraz rodzeństwo, Johna i Alicję. Ten pierwszy jest dość specyficzny, ale jednocześnie bardzo inteligentny i uzdolniony, a zadatki na nekromantę wykazywał już jako dziecko. Specyficzny czy nie, Clovis ma w sobie pewien urok, może jest to coś związanego z mroczną historią rodu LaFayów, więc trudno go nie polubić, a przynajmniej nie być zaciekawionym jego historią. Zawsze wywołują we mnie również podziw bohaterowie, którzy przeciwstawiają się pewnym stereotypom, wyobrażeniom, dlatego spodobała mi się postać Alicji. Wbrew dziewiętnastowiecznym konwenansom pragnie zgłębiać tajniki magii i być bardziej niezależną. Widać, że ma swój własny charakter i przekonania i nie poddaje się temu, co mówią inni. John natomiast, jest bardzo opanowany i rozsądny, co czasem kontrastuje z temperamentem siostry, niemniej nie jest on bynajmniej osobą nudną. Zaciekawił mnie w szczególności za młodu, jeszcze jako uczeń, a jego relacja z Clovisem, jego bezinteresowna pomoc, a także miłość jaką darzy siostrę, to również przykład jego niezwykłego charakteru.

W tej książce spotykamy się z dość nietypowym zabiegiem, a mianowicie retrospekcją, która pojawia się po każdym rozdziale. Właśnie dlatego wspomniałam wcześniej, że spodobała mi się relacja Clovisa i Johna w dzieciństwie, ponieważ dowodzi jak silna jest ich przyjaźń kilka lat później. W przypadku tej książki retrospekcja była rzeczywiście bardzo dobrym pomysłem, jako że uzupełnia fabułę i pozwala nam lepiej zrozumieć więzi jakie łączą poszczególnych bohaterów. Tak naprawdę, to trudno mi sobie wyobrazić tę powieść bez tych wstawek, ponieważ wiele wydarzeń miało swój początek w przeszłości i ma też bardzo duży wpływ na teraźniejszość. Dodatkowo, dzięki temu możemy bliżej poznać dzieje rodziny Clovisa, lata szkolne, a także jego osobowość, gdyż już wtedy wykazywał upodobanie do przedmiotów związanych z magią. Mówiąc jednym zdaniem, retrospekcja to świetne urozmaicenie, które pozwala nam pojąć całą historię na przestrzeni lat i lepiej zrozumieć relacje między bohaterami.

„Clovis LaFay. Magiczne akta Scotland Yardu” to taka mieszanka gatunków. Mamy tutaj stworzony cały system magiczny, wszystko osadzone jest w wiktoriańskiej Anglii, nie brakuje atmosfery kryminału, a nawet trochę romansu. No właśnie, całe szczęście wątek miłosny jest bardzo delikatny i nie odgrywa większej roli w tej książce, co dla mnie jest ogromną zaletą, ponieważ trochę obawiałam się, że autorka pójdzie na łatwiznę i z obiecującej historii, utworzy banalny romans. Połączenie tylu gatunków nie zawsze jest dobrym pomysłem, ale trzeba przyznać, że w tym przypadku całość jest spójna i intrygująca. Może też przypaść do gustu większej ilości czytelników, jako że każdy znajdzie tutaj namiastkę swojego ulubionego gatunku.

„Clovis LaFay. Magiczne akta Scotland Yardu” to bardzo dobra książka, a całość jest tak dopracowana, że trudno uwierzyć, iż jest to debiut. Mamy tutaj nietuzinkowych i zróżnicowanych bohaterów, niepowtarzalną atmosferę wiktoriańskiej Anglii, a to wszystko w połączeniu z aurą tajemniczości i magii, duchów, ghuli i egzorcystów oraz zawiłych intryg rodzinnych.  Oj, coś czuję, że zapowiada się obiecująca seria i mam nadzieję, że autorka zdecyduje się napisać kontynuację!

Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję wydawnictwu Sine Qua Non